آزمایش Digoxin

اشتراک گذاری:

نام آزمایش
Digoxin
هزینه آزمایش

نام روش اندازه گیری
توربیدومتری
نام های مشابه
دیگوکسین، Lanoxin

توضیح روش کار
انجام تست با دستگاه کوباس اینتگرا 400 و کیت های ROCHE ساخت کشور آلمان طبق آخرین متد روز دنیا

نوع نمونه
سرم یا پلاسمای هپارینه یا EDTA دار
حجم نمونه
0.5 میلی لیتر
نگهداری نمونه
نمونه در ◦c 4 به مدت 7 روز و در ◦c20- تا 6 ماه پایدار است.
حمل و نقل نمونه
زنجيره سرد
نیازهای همراه نمونه
مشخصات کامل بیمار
راهنمای جمع آوری نمونه
1. حداکثر 2 ساعت پس از نمونه گیری، نمونه خون را سانتریفیوژ کرده و سرم را جدا کنید. 2. به بیمار تذکر دهید 12 ساعت قبل از نمونه گیری از مصرف دارو اجتناب کنید.
اطلاعات لازم از بیمار
نام و نام خانوادگی سن و جنس بیمار
معیار رد نمونه
همولیز شدید نمونه موجب رد آن می شود.
آمادگی لازم قبل از نمونه گیری
1. نمونه را بیش از 12 ساعت پس ازمصرف دارو باید گرفت. 2. نیاز به ناشتایی نمی باشد.

شرح آزمایش
• پاسخ بیماران به دارو در افراد مختلف متفاوت است. در اختلال عملکرد کلیوی دیگوسین در سرم تجمع می یابد. • در این آزمایش دیگوکسین با هر دو فرم باند شده و آزاد قابل اندازه گیری است. بنابراین در بیماران تحت درمان با digibind (قطعه درمانی آنتی بادی) مقادیر بالای دیگوسین مشاهده می شود. • فاکتورهای واکنشگر ایمنی شبه دیگوکسین ممکن ایت منجر به بالا رفتن کاذب دیگوکسین در نوزادان و بیماران پیشرفته کبدی و کلیوی گردد. • در بیماران تحت درمان با دوز بالای بیوتین ( 5 mg/day< ) جهت نمونه گیری حداقل 8 ساعت از آخرین مصرف بیوتین سپری شده باشد.
تفسیر
محدوده درمانی برای دیگوسین در خون ng/ml 2 – 0.5 است. سطوح بالاتر از ng/ml 4ممکن است به طور بالقوه تهدید کننده حیات باشد.
احتیاط ها
1. مصرف داروهایی نظیر کلسترامین، متوکلوپرامید، نئومایسین، آنتی اسیدها، کائولین- پکتین باعث کاهش جذب دیگوکسین و کینیدین، وارپامیل، اسپیرنولاکتون، نیفیدیپین، کلیرانس دیگوکسین را کاهش خواهد داد. 2. افزایش دهنده های سرمی دیگوکسین عبارتند از ایبوپروفن، کینین، دیزوپیرامید و کاهش دهنده های سرمی دیگوکسین عبارتند از فنیل بوتازول، فنی توئین و ریفامپین.

ورود آزمایشگاه‌ها

ورود پزشکان

ورود مراجعین

راهنمای جوابدهی

آزمایش Digoxin