آزمایش GTT (Glucose Tolerance Test)

اشتراک گذاری:

نام آزمایش
GTT (Glucose Tolerance Test)
هزینه آزمایش

نام روش اندازه گیری
مراجعه به آزمایش گلوکز ناشتا
نام های مشابه
جي تي تي حداقل 4 نمونه

توضیح روش کار
انجام تست با دستگاه کوباس 6000 و کیت های ROCHE ساخت کشور آلمان طبق آخرین متد روز دنیا

نوع نمونه
سرم، در بیماران غیر باردار بایستی یک نمونه خون ناشتا و نمونه‌های خون دقایق 30، 60، 90 و 120 پس از تج
حجم نمونه
0.5 ml
نگهداری نمونه
'4-8
حمل و نقل نمونه
زنجیره سرد
نیازهای همراه نمونه
مشخصات کامل بیمار
راهنمای جمع آوری نمونه
از افراد باردار، نمونه‌های خون دقایق 60 و 120 و دقیقه 180 پس از صمرف گلوکز گرفته می‌شود. لازم به ذکر است بیمار باید طی 3 روز قبل از انجام آزمایش دارای رژیم غذایی حداقل 150 گرم کربوهیدرات باشد. در صورتی که بیمار قبل از این دارای رژیم غذای با مقادیر ناکافی کربوهیدرات بوده جمعاً 5 روز این رژیم را رعایت کند. گزارشات نشان‌گر این مطلب بوده است که عدم فعالیت تحمل گلوکز را کاهش می‌دهد لذا GTT را در مورد بیماران بستری نباید انجام داد.
اطلاعات لازم از بیمار
نام و نام خانوادگی سن و جنس بیمار
آمادگی لازم قبل از نمونه گیری
بیمار طی 12 ساعت قبل از آزمایش باید ناشتا باشد. از خوردن قهوه، کشیدن سیگار امتناع ورزد. بیماری‌های غدد درون ریز مثل پر کاری تیروئید … باعث غیر طبیعی شدن آزمایش تحمل گلوکز می‌شود، لذا باید قبل از GTT اختلال عمل سیستم ندوکرین مورد ارزیابی قرار گیرد.

شرح آزمایش
این آزمایش در بالغین باردار برای غربالگری توصیه نمی‌شود. همچنین برای پیش بینی عوارض DM کارآئی ندارد. این آزمایش برای تشخیص هیپوگلیسمی ناشتا نیز کاربرد ندارد. پیشنهادات: قدم زدن در طول آزمایش فاقد اشکال بوده اما ورزش ممنوع است. اگر از خون مویرگی برای آژمایش استفاده می‌شود، مقادیر به دست آمده بایستی 20 الی 70 میلی گرم بر دسی لیتر بالاتر از مقادیر به دست آمده از خون وریدی باشد.
مقادیر مرجع
mmol/L mg/dl کودکان: ناشتا 2/7> 130> دقیقه 120 8/7> 140> بالغین (غیر باردار): ناشتا 8/5 – 9/3 105 – 70 دقیقه 30 4/9 – 1/6 170 – 110 دقیقه 60 4/9 – 7/6 170 – 120 دقیقه 90 8/7 – 6/5 140 – 110 دقیقه 120 7/6 – 9/3 120 – 70 بیش از 60 سال ناشتا 4/6 – 9/3 115 – 70
احتیاط ها
مواردی که باعث افزایش تولرانس می‌شوند: آسپرین، کافئین، کلوفیبرات، کوانتیدین، مت فورمین، نالوکسان، نیفیدیپین، فن‌فورمین، فنوباربیتال، پرازوسین. مواردی که باعث کاهش تولرانس می‌شوند: عوامل مهار کننده β- آدرنرژیک (پروپرانولول، آتنولول)، کلسی تونین، کاتکل آمین‌ها، سایمتیدین، کورتیکوستروئیدها، دانازول، دیورتیک‌ها، استروژن‌ها، کونتراسپیتوها، فنوتیازین‌ها، سالیسیلات، هورمون‌های تیروئیدی.

ورود آزمایشگاه‌ها

ورود پزشکان

ورود مراجعین

راهنمای جوابدهی

آزمایش GTT (Glucose Tolerance Test)