آزمایش Insulin

اشتراک گذاری:

نام آزمایش
Insulin
هزینه آزمایش

نام روش اندازه گیری
Immunochemiluminescence
نام های مشابه
انسولین، Insulin Assay, Insulin Level, Serum, Native Insulin, Fasting Insulin,

توضیح روش کار
انجام تست با دستگاه کوباس E411 و کیت های ROCHE ساخت کشور آلمان طبق آخرین متد روز دنیا

نوع نمونه
سرم، پلاسما
حجم نمونه
ml 1
نگهداری نمونه
1. پس از جداسازی سرم ترجیحاً آن را تا زمان انجام آزمایش در فریزر نگه دارید. در صورت در دسترس نبودن فریزر نمونه باید در مجاورت یخ خشک قرار گیرد. 2. پایداری نمونه در دمای4oC به مدت 7 روز و در -20oC تا 6 ماه می باشد.
حمل و نقل نمونه
زنجيره سرد
نیازهای همراه نمونه
مشخصات کامل بیمار
راهنمای جمع آوری نمونه
1. با رعایت اصول نمونه گیری از بیمار نمونه خون وریدی گرفته و آن را در ویال های با درب قرمز جمع آوری نمایید. نمونه را بر روی یخ قرار دهید. 2. محل نمونه گیری را از لحاظ خونریزی بررسی نمایید. 3. در صورت نمونه گیری در خارج از آزمایشگاه، نمونه را در مجاورت یخ خشک، بالافاصله به آزمایشگاه ارسال نمایید. 4. نمونه خون می بایست در طی دو ساعت ساتریفیوژ گشته و سرم را جدا نموده و در ویال های مخصوصی درب دار جدا نمایید. 5. دقت نمایید تا نمونه همولیز نگردد. 6. در صورت استعمال بیمار از داروهای مؤثر بر نتایج آزمون، پیش از نمونه گیری، آن را در برگه آزمایش یادداشت نمایید. 7. چنانچه سطح انسولین سرم در طی آزمون GTT (تست تحمل گلوکز) سنجیده می شود، نمونه خون را قبل از مصرف خوراکی مقدار گلوکز تجویزی و نیز در فواصل زمانی مشخصی پس از صرف گلوکز (بسته به دستورالعمل آزمایشگاه) بگیرید. 8. در صورتی که چندین نمونه از یک بیمار گرفته می شود، هر نمونه را در ویال های جداگانه ای جدا نمایید.
اطلاعات لازم از بیمار
نام و نام خانوادگی سن و جنس بیمار
معیار رد نمونه
• ü نمونه با همولیز شدید • ü نمونه بافت مرده • ü مایعات V • ü پلاسمای با ضد انعقاد هپارین ، سدیم فلوئورید و پتاسیم اگزالات • ü نمونه بدون برچسب و یا با برچسب اشتباه
آمادگی لازم قبل از نمونه گیری
1. در اکثر موارد نیاز به ناشتایی می باشد. در شرایط ناشتایی بیمار باید به مدت 8 ساعت در وضعیت NPO به سر برد. در برخی موارد، پزشک ممکن است ناشتايي طولانی تر رادرخواست كند. 2. گاهی اوقات ممکن است پزشک، آزمايش در چندین زمان را درخواست كند، مانند وقتی کهتست تحمل گلوکز انجام مي شود.

شرح آزمایش
انسولین هورمونی است که در سلول های بتاي لوزالمعده توليد و ذخيره مي شود و برای انتقال و ذخیره سازی گلوکز در سطح سلولی، بسیار حیاتی است، در تنظیم سطح گلوکز خون كمك مي كند و در متابولیسم چربی نقش دارد. درون سلول¬های بتای پانکراس، پلی‌پتپید پره‌پروانسولین از طریق مکانیسمی پیچیده به سه ماده زیر که از نظر بالینی اندازه‌گیری می‌شوند متابولیزه می‌شود: پروانسولین، انسولین و -c پتپید که غالباً به مجموعه آنها پلی‌پتپیدهای پانکراس گفته می‌شود. علل هایپوگلیسمی در حالت ناشتا در اطفال و بزرگسالان شامل این موارد می‌باشد: تومور سلول¬های جزیره‌ای، مصرف انسولین خارجی یا داروهای هیپوگلیسمیک، مصرف الکل، نارسایی هیپوفیز یا فوق کلیه، تومورهای حجیم خارج پانکراس و مواردی از بیماری خیلی شدید کبد. در دوره طفولیت بیماری¬های خانوادگی و تک‌گیری وجود دارند که به مجموعه آنها هیپوگلیسمی هیپرانسولینمیک مداوم کودکی (PHHI) گفته می‌شود. افراد مبتلا به دیابت نوع 1 انسولین بسیار کمی تولید مي كنند و بنابراین در نهایت به درمان مکمل انسولین نیاز دارند. دیابت نوع 2 به طور کلی مربوط به مقاومت به انسولین است که با گذشت زمان اف
تفسیر
در طول ناشتا یی طولانی مدت، زمانی که سطح قند خون بیمار به <40 mg/dl کاهش می یابد، سطح انسولین بالا به همراه سطوح افزایش یافته proinsulin و -cپپتید نشان دهنده انسولینوما می باشد. سطح انسولین به طور کلی در بیماران مبتلا به دیابت نوع 1 کاهش می یابد. در مراحل اولیه دیابت نوع 2، انسولین نرمال یا افزایش یافته است. در اواخر مرحله دیابت نوع 2، انسولین کاهش می یابد. در افراد سالم، سطح انسولین به موازات قند خون تغییر می کند. اختلالات هیپوگلیسمیک دوره طفولیت و کودکی در بیمارانی که کتوز یا اسیدوز ندارند و معمولاً ناشی از هیپرانسولینمی است مجموعاً PHHI نامیده می‌شوند که دارای سه نمای آزمایشگاهی هستند: گلوکز سرم کمتر از 54 mg/dl ، انسولین سرم بیشتر از 10 µIu/ml و افزایش-c پیپد و پروانسولین سرم. انسولینوما شایع¬ترین تومور سلول جزیره‌ای و شایع¬ترین توموری است که سبب هیپوگلیسمی می‌شود و در حدود 90 درصد موارد خوش‌خیم است. در بیشتر از 85% موارد انسولینوما، پروانسولین بیشتر از 25% است در حالی که در حالت طبیعی کمتر از 25% از کل انسولین ایمونوراکتیو را شامل می‌شود. هیپرانسولینمی در حالت ناشتا ممکن است ی
احتیاط ها
• اگر کسی دارای آنتی بادی های ضد انسولین باشد، به خصوص در نتیجه مصرف انسولین غیرانسانی (حیوانی یا مصنوعی)، اين آنتي بادي ها می توانند در سنجش انسولین بویژه در روش RIA تداخل كنند. • آنتی بادی های ضد موش انسانی (HAMA) ممکن است درسنجش تداخل نماید. • مصرف غذا و چاقی می‌تواند سبب افزایش سطوح انسولین شود. • چنانچه فردی بتازگی از رادیوایزوتوپها استفاده کرده باشد ممکن است بر نتایج آزمایش سنجش انسولین به روش RIA تأثیر بگذارد. • داروهایی که موجب افزایش سطح انسولین می گردند عبارتند از: کورتیکواستروئیدها، لوودوپا و داروهای ضد بارداری خوراکی. • این سنجش واکنش متقاطع صد درصدی با انسولین انسانی نوترکیب (Novolin R and Novolin N) دارد. سرم ایکتریک (بیلی روبین بیش از 90 mg/dl)، لیپمیک (تری گلیسرید بیش از 1800 mg/dl)، بیوتین بیش از 60 ng/ml و همولیز ( هموگلوبین بیش از 60 mg/dl) در نتایج آزمون تداخل می نمایند. • • در بیماران تحت درمان با دوز بالا بیوتین یعنی بیشتر از 5 میلی گرم در روز، هیچ نمونه ای نباید حداقل تا 8 ساعت پس از تجویز دوز آخر بیوتین گرفته شود.

ورود آزمایشگاه‌ها

ورود پزشکان

ورود مراجعین

راهنمای جوابدهی

آزمایش Insulin