آزمایش Insulin Growth Factor

اشتراک گذاری:

نام آزمایش
Insulin Growth Factor
هزینه آزمایش

نام روش اندازه گیری
Immunochemiluminescence
نام های مشابه
پروتئین-3 متصل شده به فاکتور رشد شبه انسولین IBP3; BP-53، IGF Binding Protein-3، Somatomedin C Bind

توضیح روش کار
انجام تست با روش الایزا

نوع نمونه
سرم، پلاسمای هپارینه
حجم نمونه
1 ml
نگهداری نمونه
'2-8
حمل و نقل نمونه
زنجيره سرد
نیازهای همراه نمونه
مشخصات کامل بیمار
راهنمای جمع آوری نمونه
1. یک نمونه خون وریدی را در لوله های لخته یا لوله های با درب قرمز رنگ جمع آوری نمایید. 2. محل خونگیری را بفشارید یا با باند فشاری ببندید. 3. محل خونگیری را از نظر خونریزی بررسی نمایید. 4. سن و جنس بیمار را یادداشت نمایید. 5. حداکثر پس از یک ساعت از زمان نمونه گیری، نمونه را با دور پایین سانتریفیوژ نمایید. 6. سرم جدا شده را در ویال های دربدار جمع آوری نموده و بلافاصله آن را تا زمان آزمایش فریز نمایید. 7. از جمع آوری نمونه بشدت همولیز شده و یا لیپمیک اجتناب نمایید.
اطلاعات لازم از بیمار
نام و نام خانوادگی سن و جنس بیمار
معیار رد نمونه
• ü نمونه بدون برچسب یا با برچسب اشتباه • ü نمونه همولیز کامل • ü نمونه لیپمیک شدید • ü نمونه بافت یا ادرار
آمادگی لازم قبل از نمونه گیری
بیمار ترجیحاً ناشتا باشد.

شرح آزمایش
• جهت اهداف تشخیصی، نتایج بدست امده از آزمون باید همیشه همراه با معاینات بالینی، تاریخچه پزشکی بیمار یا سابقه ابتدا به بیماری و سایر یافته ها بکار گرفته شود. • IGFBP-3 یک هورمون رشد واکنشی یا پاسخگو است. مقادیر آن در آکرومگالی افزایش و در کم کاری هیپوفیز کاهش می یابد. سطح IGFBP-3 در کودکان دچار کمبود GH کاهش یافته و با تجویز این هورمون افزایش می یابد. لازم به ذکر است کمبود GH در کودکان موجب کوتاه قدی و عدم رشد مناسب می گردد. • IGFBP-3 در بیماران دیابتی با کنترل ضعیف کاهش می یابد. • سنجش IGFBP-3 می تواند در ارزیابی وضعیت تغذیه مفید باشد، زیرا IGFBP-3 در هر دو محدودیت کالری و پروتئین کاهش می یابد.
تفسیر
اندازه گیری توام IGFBP-3 با IGF-1 می تواند در تشخیص بهتر کمبود و یا مقاومت به انسولین بکار رود. و اندازه گیری هر یک به تنهایی از اختصاصیت کمتری برخوردار است. اندازه گیری IGFBP-3 در پایش بیماران تحت درمان با انسولین نوترکیب مفید است. بعلاوه اندازه گیری این هورمون در تشخیص و پیگیری بیماران آکرومگالی و ژیگانتیسم مؤثر است. مقادیر IGFBP-3 در کم کاری هیپوفیز (hypopituitarism) کاهش می یابد. IGF-1 و IGFBP-3 در عدم ترشح هورمون رشد (GH) توسط هیپوفیز قدامی یا مقاومت شدید به این هورمون، کاهش چشمگیری دارند ولی در کمبود ملایم و متوسط GH و یا مقاومت نسبی به این هورمون در محدوده نرمال باقی می ماند. سطوح GH در کمبود این هورمون پایین است و به تست های تحریکی ( نظیر؛ ورزش، کلونیدین، آرژنین، گرلین، GHRH، انسولین القاء شده با هیپوگلیسمی) کمتر از حد مطلوب پاسخ می دهد، در صورتی که در مقاومت شدید به GH ، سطوح GH به طور قابل ملاحظه ای افزایش یافته است. به هر حال، تست های دینامیک GH همیشه برای تشخیص ضروری نیست. اندازه گیری IGFBP-3 به همراه IGF-1 می تواند در پایش درمان جایگزینی هورمون رشد (GH replacement thera
احتیاط ها
• محدوده مرجع IGF-1 و IGFBP-3 به سن وابسته بوده و نتایج بیمار بایستی همواره بسته به سن بیمار تفسیر گردد. • مغایرت نتایج IGF-1 و IGFBP-3 می تواند بعضی زمان ها به موجب بیماری های کبدی و کلیوی رخ دهد. با این وجود این مغایرت شایع نیست و در مورد چنین نتایجی آزمایشگاهها و پزشکان آگاه باشند، زیرا ممکن است در نتیجه یک خطای پره آنالیتیکال یا آنالیتیکال رخ دهد. • IGFBP-3 را نمی توان به عنوان یک مارکر قابل اعتماد پیش آگهی دهنده در سرطان پستان، روده بزرگ، پروستات، و یا ریه دانست • آنتی بادی های هتروفیل در سرم انسان می تواند در روشهای ایمونواسی با ایمنوگلوبولین های موجود در ترکیبات آزمون تداخل نماید. نمونه سرم بیماران دچار بیماریهای خودایمنی یا اشخاصی که بطور پیوسته در معرض حیوانات یا محصولات آنها قرار دارند ممکن است منجر به اینگونه تداخلات گردند. این تداخلات می تواند منجر به نتایج غیر طبیعی گردد. • نمونه سرم با همولیز کامل و نمونه سرم بشدت لیپمیک در نتایج تست ایجاد تداخل می نماید.

ورود آزمایشگاه‌ها

ورود پزشکان

ورود مراجعین

راهنمای جوابدهی

آزمایش Insulin Growth Factor