آزمایش Ph

اشتراک گذاری:

نام آزمایش
Ph
هزینه آزمایش

نام روش اندازه گیری
روش ارجح: فتومتریک
نام های مشابه
فسفر، Inorganic Phosphorus، Phosphate، -PO4

توضیح روش کار
انجام تست با دستگاه کوباس 6000 و کیت های ROCHE ساخت کشور آلمان طبق آخرین متد روز دنیا

نوع نمونه
سرم یا پلاسمای هپارینه
حجم نمونه
0.5 میلی لیتر
نگهداری نمونه
سرم یا پلاسما ظرف 1 ساعت جداسازی شود. نمونه 7 روز در دمای C◦ 4 و یک سال در C◦20- پایدار می باشد.
حمل و نقل نمونه
زنجيره سرد
نیازهای همراه نمونه
مشخصات کامل بیمار
راهنمای جمع آوری نمونه
در صورت امکان بدون استفاده از تورنیکه نمونه برداری شود. ورزش موجب افزایش سطح فسفر شود. از ضد انعقادهای سیترات، اگزالات و EDTA به دلیل ایجاد کمپلکس فسفاته استفاده نشود. سن و جنس بیمار را در برگه آزمایش یادداشت کنید.
اطلاعات لازم از بیمار
نام و نام خانوادگی سن و جنس بیمار
معیار رد نمونه
همولیز شدید نمونه موجب رد آن می شود.
آمادگی لازم قبل از نمونه گیری
ناشتا بودن به مدت 14-12 ساعت ضروری است. محدودیتی در مصرف مایعات وجود ندارد.

شرح آزمایش
مصرف کربوهیدرات از جمله تجویز داخل وریدی(IV) گلوکز موجب کاهش سطح فسفر می شود. زیرا فسفر به همراه گلوکز وارد سلول می شود. از ضد انعقادهای مانند سیترات ، اگزالات و EDTA در روش کالیمتریک نمی توان استفاده نمود.پس از تزریق انسولین کاهش موقتی در فسفر مشاهده می شود.فسفر دارای ریتم شبانه روزی دو فازی بسیار قوی است. پایین ترین سطح سرمی فسفر در صبح می باشد. پیک اولین افزایش در اواخر بعد از ظهر و اوج دوباره در اواخر شب است. پیک دوم کاملا بالا و نتایج ممکن است در خارج از دامنه مرجع باشد.
مقادیر مرجع
<1 year : 3.2-10.9 , >1 year : 2.4-6.2
تفسیر
تفسیر: غلظت سرمی فسفر بین 1.5 - 2.4 mg/dl بطور متوسط کاهش یافته است و معمولا با علائم بالینی همراه نیست. سطوح کمتر از 1.5 mg/dl ممکن است منجر به ضعف عضلات، همولیز گلبولهای قرمز، کما، و بدشکلی استخوانی و اختلال در رشد استخوان گردد. از سطح فسفر کمتر از mg/dl 1 به طور بالقوه تهدید کننده حیات است و یک مقدار بحرانی در نظر گرفته می شود. حاد ترین مشکل در ارتباط با افزایش سریع سطح سرمی فسفر هیپوکلسمی با لرزش، تشنج، و افت فشار خون است.افزایش سطح : هیپوپاراتیروئیدی، نارسایی کلیوی، افزایش مصرف فسفات در رژیم غذایی یا به صورت IV، آکرومگالی، متاستاز استخوانی، ساراکوئیدوز، هیپوکلسمی، اسیدوز، رابدومیلوز، لنفوم یا میلوم پیشرفته، کم خونی همولیتیک کاهش سطح : ناکافی بودن فسفر رژیم غذایی، مصرف مداوم آنتی اسید، هیپر پاراتیروئیدی، هیپرکلسمی، الکلیسم مزمن، کمبود ویتامین D (ریکتیز) ، درمان هیپرگلسمی، هیپرانسولینیزم، سوء تغذیه، آلکالوز، سپسیس با باکتری های گرم منفی
احتیاط ها
افزایش دهنده ها : ملین ها یا تنفیه های حاوی فسفات، متی سیلین، استروئیدها، فوروزماید، تیازید ها، زیاده روی در مصرف ویتامین D کاهش دهنده ها : تجویز اخیر گلوکز به صورت IV ، آنتی اسید ها، آلبوترول ، داروهای بیهوشی، استروژنها، انسولین ، ضد بارداری خوراکی و مانیتول

ورود آزمایشگاه‌ها

ورود پزشکان

ورود مراجعین

راهنمای جوابدهی

آزمایش Ph